هزینه های قبل از بهره برداری شرکت
نسرین محمدیان پرسیده شده در 3 سال پیش
سلام و وقت بخیر هزینه هایی که در شرکت مسئولیت محدود قبل از افتتاح حساب انجام شده و حتی قبل از افزایش سرمایه توسط مدیر عامل انجام شده چطوری ثبت شود که مورد تایید اداره مالیات قرار گیرد. سرمایه ۱۰۰ هزار تومان هست و هزینه انجام شده توسط مدیر عامل از جمله اجاره و خرید اثاثه و‌کامپیوتر ۱ میلیارد
سوالات مرتبط
- آیسیک و اینتا کد در پرونده مالیاتی, 3 سال قبل
- انتقال موجودی کالا از حقیقی به شرکت, 10 ماه قبل
- معرفی نماینده جهت اخذ امضاءالکترونیک, 1 سال قبل
1 پاسخ
علی رهنما 3 سال قبل پاسخ داده شده
اثاثه و کامپیوتر را هزینه نکنید و در اثاثه و یا انبار غیر مصرفی نگهداری کنید
هزینه های قبل از تاسیس که منافع آتی دارند را در حساب دارایی جاری نگهداری کنید و در عرض چند سال آینده مستهلک کنید
یک سری هزینه ها هم‌هستند منافع آتی ندارد و هزینه کنید
چون سرمایه خیلی کم است یا سرمایه را زباد کنید یا هزینه ها رو از جیب شرکا پرداخت کنید
لطفا برای ارسال پاسخ وارد شده یا ثبت نام کنید
بر اساس استانداردهای ایران: انجام این مخارج (هزینه) با هدف کسب منافع آتی در طول عمر واحد تجاری صورت می گیرد و لیکن به خودی خود منافع اقتصادی آتی ندارند، بنابراین در تعریف دارایی قرار نمی گیرند، به همین دلیل در زمان تحمل به عنوان هزینه دوره منظور میشوند (استاندارد شماره 17) هزینه هایی از قبیل: هزینه تاسیس، مخارج قبل از تاسیس، مخارج آموزش، تبلیغات، سازماندهی مجدد و…
هزینه های تاسیس ازقبیل مخارج ثبت موسسه؛ حق المشاوره و نظایر آن وهزینه های زاید بر درآمد (دوره قبل از بهره برداری و دوره بهره برداری آزمایشی) جزء در مواردی که ضمن جدول مقرر در ماده 151 این قانون تصریح خواهد شد، حداکثر تا مدت 10 سال از این تاریخ بهر ه برداری به طور مساوی قابل استهلاک است.
بر اساس استانداردهای fasb هزینه هایی مثل تهیه و تنظیم اساسنامه، وکیل و مشاوران حقوقی، برگزاری مجمع، ثبت شرکت، درج آگهی و… بعلت داشتن منافع آتی به عنوان هزینه طبقه بندی نمی شوند و بعنوان دارایی نا مشهود تحت عنوان هزینه های تاسیس و تحت سرفصل مخارج انتقالی طبقه بندی شده و در پایان هر سال قسمتی از آن بعنوان هزینه دوره جاری می آید.
مخارجي كه به منظور تحصيل داراييهاي ثابت مشهود، داراييهاي نامشهود و موجودي مواد و كالا تحمل مي گردد. اين مخارج با رعايت معيارهاي شناخت 11، 13 و 17 در دوره وقوع ، مندرج در استانداردهاي حسابداري شماره 8 به عنوان دارايي شناسايي مي شود.