بررسی حد نصاب معاملات سال ۱۴۰۴ و کاربردهای آن

حد نصاب معاملات چیست؟

هر ساله، وزارت امور اقتصادی و دارایی با در نظر گرفتن شاخص‌های اعلامی کالا و خدمات از سوی بانک مرکزی، پیشنهاداتی برای تعیین سقف معاملات ارائه می‌کند. این پیشنهادات، پس از تأیید هیئت وزیران به عنوان بخشنامه نهایی اعلام می‌شود. حد نصاب معاملات، ابزاری است برای تعیین چارچوب قانونی ارزش معاملات در حوزه‌های مختلف مالی و اقتصادی، که نقش مهمی در مدیریت مناقصات و امور مالیاتی دارد.

طبقه‌بندی معاملات بر اساس نصاب‌ها

بر اساس تصویب هیئت دولت برای سال 1404، معاملات به سه دسته زیر تقسیم شده‌اند:

1.معاملات کوچک:

معاملات با ارزش کمتر یا برابر با ۲۸۵ میلیون تومان در این دسته قرار می‌گیرند.

2.معاملات متوسط:

معامله‌های با ارزش بیشتر از سقف معاملات کوچک اما کمتر از ۱۰ برابر سقف معاملات کوچک.

3.معاملات بزرگ:

معاملات با برآورد اولیه‌ای که بیش از ده برابر سقف معاملات کوچک باشد، در دسته معاملات بزرگ طبقه‌بندی می‌شوند.

حد نصاب در گزارش معاملات فصلی

طبق ماده 169 قانون مالیات‌های مستقیم، معاملات با ارزش کمتر از ۵ درصد سقف معاملات کوچک (به عبارتی ۱۴۲,۵۰۰,۰۰۰ ریال در سال ۱۴۰۴) نیازی به ثبت اطلاعات جزئی طرف مقابل معامله ندارند و می‌توانند به صورت تجمیعی در گزارش‌های فصلی ثبت شوند. برای معاملات با مبالغ بالاتر از این حد نصاب، ثبت اطلاعات کامل طرف معامله مانند شناسه ملی و جزئیات فاکتور در سامانه الزامی است.

ثبت هزینه‌های دارایی‌های کوچک در سال ۱۴۰۴

در صورتی که یک واحد اقتصادی دارایی‌ای به ارزش کمتر از ۲۸۵ میلیون ریال خریداری کند، این دارایی می‌تواند به طور مستقیم به عنوان هزینه جاری ثبت شود و نیازی به شناسایی استهلاک برای آن وجود نخواهد داشت. این روش، فرآیند ثبت حسابداری را ساده‌تر کرده و هزینه‌های مالیاتی مرتبط را کاهش می‌دهد.