عیدی پایان سال،حقی برای همه کارگران، حتی آنان که دیگر نیستند
قانون کار با نگاهی جامع، عیدی و پاداش پایان سال را حقی همگانی برای تمام کارگران، فارغ از نوع قرارداد یا وضعیت اشتغال، میداند. این حق نه تنها شامل کارگران شاغل تمام وقت، بلکه کارگران آزمایشی، ساعتی، نیمهوقت، فصلی و حتی کسانی که به هر دلیلی شغل خود را از دست دادهاند یا بازنشسته شدهاند، نیز میشود.
قانون کار تأکید دارد که اگر کارگری به دلیل شرایط اقتصادی کارفرما، عدم نیاز یا هر دلیل دیگری از کار برکنار شود، باز هم مستحق دریافت عیدی است. این عیدی بر مبنای مدت زمانی که کارگر در آن سال کار کرده، محاسبه میشود. به عنوان مثال، کارگری که ۵ ماه کار کرده و سپس بیکار شده، عیدی ۵ ماه کارکرد را دریافت خواهد کرد. کارگران آزمایشی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. در صورتی که کارفرما قرارداد را فسخ کند، موظف به پرداخت کامل حقوق دوره آزمایشی و همچنین عیدی است. اگر کارگر دوره آزمایشی را ترک کند، حقوق و مزایای مدت کارکرد خود را دریافت خواهد کرد که شامل عیدی نیز میشود.
مبنای پرداخت عیدی به کارگران نیمه وقت و ساعتی
لازم به توضیح است که، کارگران نیمهوقت و ساعتی نیز به نسبت ساعات کارکرد خود از عیدی بهرهمند خواهند شد. برای کارگران ساعتی که حقوق ثابتی ندارند، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت مبنای محاسبه عیدی قرار میگیرد. کارگران فصلی نیز به نسبت روزهای کارکرد خود، عیدی دریافت خواهند کرد. جالب است بدانید که مدت زمان مرخصی استعلاجی مورد تایید سازمان تامین اجتماعی نیز جزء سوابق کار محسوب شده و شامل دریافت عیدی و سایر مزایا میشود.
مبنای پرداخت عیدی، حقوق پایه کارگر است و کارفرمایان باید حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر حقوق پایه را به عنوان عیدی پرداخت کنند. با توجه به افزایش ۳۵ درصدی حداقل دستمزد سال ۱۴۰۳، کارگران در سال جاری حداقل ۱۴ میلیون و ۳۳۲ هزار تومان و حداکثر ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان عیدی دریافت خواهند کرد. این ارقام نشان میدهد که قانون کار، تمام تلاش خود را برای حمایت از حقوق و مزایای کارگران به کار بسته است.