شرط تسویه قطعی حق سنوات اتمام قرارداد کار است
ماده 24 قانون کار به این نکته اشاره دارد که شرط پرداخت مزایای پایان خدمت در قراردادهای کار موقت ، اتمام قرارداد کار بوده و کارفرما مکلف است به کارگری که مطابق قرارداد، یک سال یا بیشتر، به کار اشتغال داشته است برای هر سال سابقه، اعم از متوالی یا متناوب بر اساس آخرین حقوق مبلغی معادل یک ماه حقوق را به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید. در همین خصوص ممکن است سوالاتی در ذهن ها ایجاد شود که به مهم ترین آن ها می پردازیم :
اگر قبل از اتمام قرارداد کار، حق سنوات پرداخت شود چه حکمی دارد ؟
در پاسخ باید گفت : اگر قبل از خاتمه قرارداد کار، یعنی در حالی که کارگر همچنان طبق قرارداد مشغول به کار می باشد ، حق سنوات پرداخت شود ، این پرداخت به منزله ی تسویه ی قطعی نخواهد بود و علی الحساب محسوب می گردد، چرا که شرط تسویه قطعی حق سنوات انقضای مدت قرار داد کار است .
در خصوص قراردادهای کمتر از یک سال هم این حکم باقی است ؟
در خصوص قراردادهای موقت کمتر از یک سال می توان گفت که اگر قرارداد کار موقت ، کمتر از یک سال منعقد شده باشد و در زمان خاتمه قرار داد حق سنوات به کارگر پرداخت شود، پرداخت انجام شده قطعی تلقی شده و علی الحساب نمی باشد. چرا که بر اساس ماده 24 قانون کار شرط پرداخت حق سنوات اتمام قرارداد کار است .
اگر مدت قرارداد کار بیش از یکسال باشد تکلیف چیست ؟
در صورتی که قرارداد کار موقت برای یک سال منعقد شده باشد و در هنگام خاتمه قرارداد کار، تسویه حساب صورت گیرد، تسویه حساب به عمل آمده قطعی محسوب خواهد شد ، حتی اگر بعد از پرداخت حق سنوات و انجام تسویه حساب ، مجدداً قرارداد تمدید شده و کارگر به اشتغال خود ادامه دهد . اما چنان چه قراداد کار ، برای بیش از یکسال منعقد شده باشد و در پایان سال در حالی که هنوز از مدت قرارداد باقی مانده است ، تسویه حساب با کارگر صورت گیرد و حق سنوات به وی پرداخت شود . تسویه حساب و پرداخت به عمل آمده علی الحساب بوده و قطعی محسوب نمی شود و ما به التفاوت آن باید در هنگام انقضای مدت قرارداد کار به کارگر پرداخت گردد .
