صدور صورتحساب الکترونیکی برای مصرف کننده نهایی در سامانه مودیان

انواع مختلف صورتحساب الکترونیکی در سامانه مودیان

باتوجه به دستورالعمل صدور صورتحساب الکترونیکی، سه نوع صورتحساب به شرح زیر پیش بینی شده است:

صورتحساب الکترونیکی نوع اول: صورتحسابی است که در آن اطلاعات هویتی خریدار و فروشنده، مشخصات کالا یا خدمات ارائه شده به صورت کامل درج شده است. باتوجه به اینکه در این نوع از صورتحساب‌ها اطلاعات هویتی خریدار درج می‌شود، صورتحساب پس از صدور و ثبت در سامانه مودیان، اعتبار سنجی و پذیرش توسط سامانه، براساس شماره اقتصادی در کارپوشه خریدار درج شده و در صورت تایید خریدار به عنوان اعتبار مالیاتی برای ایشان محسوب خواهد شد.

صورتحساب الکترونیکی نوع دوم: در این نوع از صورتحساب‌ها اطلاعات فروشنده، اطلاعات کالا یا خدمات ارائه شده به صورت کامل درج می‌شود اما درج اطلاعات خریدار الزامی نیست و به همین علت به این نوع از صورتحساب‌ها اعتبار مالیاتی تعلق نمی‌گیرد.

صورتحساب الکترونیکی نوع سوم: این نوع از صورتحساب‌ها در واقع همان رسید پرداخت وجه صادره از دستگاه‌های کارتخوان یا درگاه‌های پرداخت دارای شماره منحصر به فرد مالیاتی هستند که به عنوان پایانه فروشگاهی فروشنده پذیرفته شده است.

تفاوت بین صورتحساب الکترونیکی نوع اول با نوع دوم چیست؟

تفاوت صورتحساب الکترونیکی نوع اول و دوم در درج اطلاعات خریدار است. بدین معنی که در معاملات انجام شده بین دو فعال اقتصادی به جهت بهره‌مندی خریدار از اعتبار مالیاتی صورتحساب‌های خرید، نیاز به صدور صورتحساب الکترونیکی نوع اول می‌باشد. اما می‌توان به منظور فروش به مصرف کننده نهایی صورتحساب الکترونیکی نوع دوم صادر کرد که به این نوع صورتحساب‌ها اعتبار مالیاتی تعلق نمی‌گیرد.

طریقه محاسبه حدمجاز فروش صورتحساب‌های الکترونیکی صادره برای مصرف کننده نهایی

در این حالت چون خریدار مصرف کننده نهایی است، به ایشان اعتبار مالیاتی تعلق نمی‌گیرد و فارغ از اینکه فروشنده حدمجاز موضوع ماده (6) خود را رد کرده باشد یا خیر، کلیه صورتحساب‌های صادره مذکور با برچسب عدم عدول از حدمجاز در کارپوشه ثبت خواهند شد و به میزان مبلغ صورتحساب از باقیمانده حدمجاز کسر خواهد شد.