ارزیابی تشکل های فعال در کشور
معاون وزیر کار اعلام نمود که حدود 14 هزار مورد تشکل های کارگری و کارفرمایی در کشور فعال هستند. 11 هزار مورد از این تشکل ها کارگری بوده و حدود 2700 تشکل کارفرمایی نیز شناسایی شده اند. تشکل های کارگری و همچنین کارفرمایی همانند بازوهای قدرتمند وزارت کار می باشند. زیرا می توانند در افزایش میزان بهره وری، بهبود عملکرد انواع واحدهای تولیدی و همچنین افزایش و ارتقاء کیفیت تولید نقش بسیار موثری داشته باشند.
معمولا این تشکل ها در پیگیری مطالبات کارگری و کارفرمایی مانند بیمه، قرارداد کار، حقوق و دستمزد و … نقش بسیار موثری دارند. سازمان های کارگری نیز تشکیلاتی می باشند که اعضای آن ها را کارگران مشمول قانون کار تشکیل داده اند. هدف از تاسیس این تشکیلات حفظ نمودن و توسعه دادن منافع صنفی در چارچوب قوانین ملی می باشد. از انواع تشکل کارگری می توان به نمایندگان کارگران، شورای اسلامی کار و انجمن صنفی کارگران اشاره نمود.
بررسی فعالیت تشکل های کارگری و کارفرمایی در ایران
معاون وزارت کار و تعاون با اشاره به تعداد تشکل‌های کارگری و کارفرمایی گفت: از اصلی ترین سیاست های معاونت کار در دولت مردمی، 3 جانبه گرایی جامعه کاری و تولید در کشور است. به همین دلیل توسعه های کمی و کیفی این تشکل ها از برنامه های اصلی وزارت کار و تعاون می باشد. او تاکید نمود که این تشکل ها باید مطابق با فصل 6 قانون کار در واحدهای تولیدی تشکیل شوند. در این صورت کارگران می توانند مطالبات خود را راحت تر پیگیری نمایند. رعیتی فرد توسعه و ترویج این تشکل ها، نظارت بر آن ها و گسترش فرهنگ تشکل گرایی را مطابق با آیین نامه و اساسنامه مورد تایید وزارت کار اعلام کرد. تعداد تشکل های کارگری در سال گذشته نشان دهنده رشد تعداد سازمان های کارگری می باشد.
از مهم ترین دلایلی که راه اندازی تشکل‌های کارگری و کارفرمایی را ضروری می نماید، پیگیری مطالبات کارگری، حل مشکلات این واحدها و پیگیری مسائل قانونی مربوط به آن ها می باشد. به طور کلی با توجه به ماده 131 قانون کار، برای حفظ منافع قانونی کارگران و بهبود وضعیت اقتصادی آن ها، این قشر می توانند انجمن های صنفی تشکیل دهند.
